بررسی فراوانی انواع ویبریوهای جداشده از آبهای ساحلی شهر بندرعباس

زمینه و هدف: ویبریوها به‌عنوان عامل برخی از اختلالات گوارشی و خارج گوارشی شناخته شده‌اند، که معمولاً در برخی از فصول سال به‌صورت اپیدمی ظاهر می‌شوند. از آنجایی‌که دریا به‌عنوان یکی از زیست‌بوم‌های مهم ویبریوها شناخته شده است، این تحقیق با هدف تعیین فراوانی انواع ویبریوها و تعیین مقاومت میکروبی آنها، در مناطق مختلف ساحلی جنوب کشور در فصول مختلف سال انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، 600 نمونه آب برداشت‌شده از آبهای ساحلی شهر بندرعباس از نظر وجود سویه‌های ویبریو در دو فصل بهار و زمستان بررسی شدند. برای تشخیص اولیه، از محیط‌های آب پپتونه قلیایی و TCBS استفاده گردید و با انجام تست‌های بیوشیمیایی (اکسیداز، حرکت، اندول، KIA و سایر آزمون‌های بیوشیمیایی از جمله نمک 0%، 6%، VP و ONPG ) تشخیص نهایی انجام شد. یافته‌ها: ویبریو ‌هاروئی با 3/2%، ویبریو کلرا 7/1%، ویبریو پاراهمولیتیکوس 3/1%، ویبریو فورنیسی 2/1%، شیگلوئید و ویبریو متسچینوکووی 1%، ، هیدروفیلا 5/0%، ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو میمیکوس 3/0% و ویبریو فلوویالیس 2/0%، بیشترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. همچنین برحسب فصول، 2/71% آلودگی مربوط به فصل زمستان و 8/28% مربوط به فصل بهار بود، که نشان می‌داد در زمستان موارد آلودگی بیشتر از فصل بهار بوده است. نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه محقق ی ن، جداسازی این گونه‌ها بعد از بارندگی، افزایش می‌یابد. در مطالعه حاضر نیز این پارامتر در جداسازی گونه‌های ویبریو تأثیر مثبت داشته است .